Nos concorridos mercados e feiras galegos, fronte a burbujeantes e
fumarentos caldeiros de cobre que enchen o ambiente dun
embriagador aroma, as pulpeiras fan alarde da súa destreza a través
da hábil danza das súas mans entre os tentáculos do cefalópodo. Esta
arte ancestral transcende a exquisitez culinaria para converterse nun
símbolo arraigado na idiosincrasia galega.
Xorde nas viaxes dos arrieros maragatos, comerciantes nómades que
aproveitaban o polbo, (entón de baixo valor). Mediante a práctica do
secado e grazas ao pemento e o aceite de oliva que traían desde o sur,
preservábano e posteriormente o rehidrataban para o seu consumo.
Ao longo de máis de dous séculos, as pulpeiras, coas súas mans
expertas, refinaron a preparación do polbo afianzando unha arte
culinaria onde cada paso é executado con mestría. O polbo cocíñase
ata alcanzar a textura perfecta, logo córtase en toros e se rocía con
pemento, sal gordo e un xeneroso chorro de aceite de oliva virxe.
Cada bocado, non só entraña un festín para o padal, tamén evoca
unha viaxe a través do tempo e as influencias culturais que deron
forma a esta deliciosa tradición gastronómica galega.
Esta peza de porcelana é o recoñecemento de s a este
emblema da cociña galega, e ás súas facedoras: as pulpeiras, mestras
transmisoras dun legado que perdura a través das xeracións.

Medidas:
Alto: 29 cm
Ancho: 15 cm
Material: Porcelana