Nos concorridos mercados e feiras galegos, fronte a burbujeantes e fumarentos caldeiros de cobre que enchen o ambiente dun embriagador aroma, as pulpeiras fan alarde da súa destreza a través da hábil danza das súas mans entre os tentáculos do cefalópodo. Esta arte ancestral transcende a exquisitez culinaria para converterse nun símbolo arraigado na idiosincrasia galega. Xorde nas viaxes dos arrieros maragatos, comerciantes nómades que aproveitaban o polbo, (entón de baixo valor). Mediante a práctica do secado e grazas ao pemento e o aceite de oliva que traían desde o sur, preservábano e posteriormente o rehidrataban para o seu consumo. Ao longo de máis de dous séculos, as pulpeiras, coas súas mans expertas, refinaron a preparación do polbo afianzando unha arte culinaria onde cada paso é executado con mestría. O polbo cocíñase ata alcanzar a textura perfecta, logo córtase en toros e se rocía con pemento, sal gordo e un xeneroso chorro de aceite de oliva virxe. Cada bocado, non só entraña un festín para o padal, tamén evoca unha viaxe a través do tempo e as influencias culturais que deron forma a esta deliciosa tradición gastronómica galega. Esta peza de porcelana é o recoñecemento de s a este emblema da cociña galega, e ás súas facedoras: as pulpeiras, mestras transmisoras dun legado que perdura a través das xeracións. Medidas: Alto: 29 cm Ancho: 15 cm Material: Porcelana